با یاد هوشنگ ابتهاج   گفت ره سخت است و پا لرزان بود تن دگر بی‌جان و در زندان بود ما جوانی را در این ره داده‌ایم دیگر اینجا بهر ما پایان بود همچنان کو دیده‌اش بر راه بود گفتم او باز آتشی سوزان بود زیر لب می‌گفت انگار این چنین راهبان خواهد که با پیمان بود بی‌گمان چابک سواری می‌رسد پوید این راه و دگر سامان بود   "علی‌اکبر حق‌پرست"