من یک «زندگینورد شوقمند» هستم!
شناسه مطلب :

من یک «زندگینورد شوقمند» هستم!
سایه سمنانیان، متولد 1360 کارشناس ارشد مشاوره در حوزۀ خانواده و معلولیت و عضو گروه مترجمان کتاب «چگونه زندگیام را شکوفا کنم؟»* است. وی علاوه بر فعالیت در زمینۀ مشاورۀ همسانی (بهویژه برای آفراد با آسیب بینایی) جهت پذیرش مسئلۀ معلولیت، به تدریس و برگزاری کارگاههای مهارتهای زندگی و عزت نفس برای نابینایان و کمبینایان و همچنین عموم مردم میپردازد.
سمنانیان که سالهای زیادی است با محدودیت بینایی و شنوایی زندگی میکند خود را یک «زندگینورد شوقمند» میداند که رنج زندگی پیمایی را با تمام فراز و فرودهایش پذیرفته و دشواریها و مشقتهای این راه ناهموار را به مبارزه میطلبد.
وی در نشستی با اندیشه مدنی، از چالشهای بیشمار اقلیتهای چندگانه سخن گفته و گوشهای از مبارزات یک انسان مبتلا به سندروم آشر را در زیست فردی و اجتماعیاش روایت مینماید.
|
شنا در رودخانۀ رنج «وقتی انسان آموخت که چگونه با رنجهایش تنها بماند، و چگونه بر اشتیاقش به گریز چیره شود، آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد.»
وقتی آلبر کامو این کلمات افسونکننده را که با فلسفۀ منحصر به فردش گره خورده بود روی کاغذ آورد، شاید گمان نمیکرد اندیشه و قلم بیبدیلش تا سالها بعد برای عدۀ بسیاری در سوی دیگر این کرۀ خاکی نجاتدهنده و حیاتبخش باشد.
ایستادن در ورطۀ رنج و زیستنی سیزیفوار محکومیت آدمی در این جهان است. اما آیا نمیتوان در میانۀ این رنج و تکرار پرملال دمی توقف نموده و هوایی تازه در جریان زندگی دمید؟
در وصف و چگونگی رویارویی با رنج سخنها گفتهاند اما آنچه در این مجال مد نظر است نه چیستی این عنصر وجودی بشر بلکه نگریستن در آن، اینبار از دریچهای دیگر است. با این پیش زمینه و با در نظر گرفتن آنچه طی سالیان دراز بر انسان خاورمیانهای دیروز و امروز رفته است با سالومه طهرانی به گفتوگو نشستیم.
|
دوباره میسازمت وطن/ سیمین بهبهانی دوباره میسازمت وطن!
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می زنم،
اگر چه با استخوان خویش
دوباره می بویم از تو گُل،
به میل نسل جوان تو
دوباره می شویم از تو خون،
به سیل اشک روان خویش
|
«بیتفاوتی اجتماعی» محصول جامعه و رشد فردگرایی است یکی از مهمترین مسائلی که در سالهای اخیر در کشور ما به روشنی مشاهده میشود رشد «بیتفاوتی اجتماعی» در بین گروهها و اقشار مختلف جامعه است. این پدیده از منظر آسیبشناختی نوعی بیماری اجتماعی شناخته میشود که میتواند به افسردگی اجتماعی بیانجامد. کاوه حقپرست، دانشجوی دکترای جامعهشناسی ضمن تشریح و تحلیل این مسئله، به بررسی عوامل و ریشههای تاریخی این امر میپردازد.
|
مسافران؛ در ستایش زندگی و آینده
«مسافران» ساختهی بهرام بیضایی و محصول سال ۱۳۷۰، یکی از مهمترین فیلمهای ایرانی است که زندگی و امید را از منظری متفاوت، که تنها خاص این کارگردان و جهانبینی گستردهی وی است، به نمایش میگذارد. این فیلم دارای بافتی مستندگونه و آیینی است که عناصرش را زبانی نمادین و استعاری شکل داده و پیوسته بین دو فضای شادی و اندوه در جریان است.
باید اذعان داشت که قصد نگارنده از نگاشتن این سطور تلاشی جهت یادآوری مفاهیم ارزنده و درخشان این فیلم و تأکید بر شأن متمایز و نقش محوری زن در آثار سینمایی بهرام بیضایی است.
|
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :
شناسه مطلب :