صدا کن مرا و کبود، رنگ پوست تن‌م لمس کن مرا آنقدر فشار بده تا درد از میان رگ‌هام بر سرت آوار شود شعله می‌کشد، آتشفشانی از زخم‌ها/ وقتی که چنگ می‌کشی بر پوسته‌ای زهرآلود خشم نام دیگر من است صدا کن مرا لمس کن مرا از شعله انگشتانت رنج‌هایی خاکستری بر تنم می‌نشیند و اینگونه دوباره زاده می‌شوم.   "غزال ساکی"