از سه سال گذشته تا به اکنون که شروع به جمع آوری در بطری های پلاستیکی نموده و سعی در ترغیب و تشویق اطرافیانم به این کار را داشته ام، بارها و بارها متعجبانه از من پرسیده شده که چرا این کار را انجام می دهم و اصلاً چرا در بطری؟ مگر پلاستیک های دیگر را نمی شود بازیافت کرد؟ و سوالات دیگری که من قادر به پاسخ دادن به همۀ آن ها نبودم. زهرا رضایی طرهانی؛ کارشناس محیط زیست در سازمان حفاظت محیط زیست استان بوشهر و شخصی که به صورت مستمر این فعالیت را دنبال کرده و در صفحۀ اینستاگرامش نیز پست های بی شماری برای تشویق مردم به این عمل زیبا دیده می شود، در این خصوص به سیراف خبر می گوید: « بازیافت بسیار مهم است که به زبان ساده یعنی برگرداندن ارزش به چیزی که فکر می کنی زباله است اما مجدداً قابلیت استفاده و تبدیل شدن به چیز دیگری را دارد. جمع آوری در بطری های پلاستیکی از من شروع نشده بلکه یک حرکت جهانی است که در کشورهای اروپایی و ترکیه شکل گرفت و در ایران نیز اولین بار در تبریز خانمی شروع به تبلیغ و جمع آوری در بطری های پلاستیکی نمود که از هزینۀ بازیافت آن برای نیازمندان ویلچر تهیه شود. ویلچر نماد بازیافت در بطری پلاستیکی شد و کم کم در شهرهای دیگر ایران شکل گرفت و حتی انجمن هایی با نام بازیافت تشکیل شدند. » این دوستدار محیط زیست ادامه می دهد: « من نیز نزدیک به پنج سال است که در بوشهر اقدام به تشویق و تبلیغ این کار نمودم و از طریق این حرکت، دو ویلچر، سه واکر، عصا، توالت فرنگی برای نیازمندان تهیه شد و همچنان نیز ادامه دارد. البته حاصل هزینۀ بازیافت را فقط به مجتمع های نگهداری از افراد دارای نقص عضو، سالمندان و بیماران سرطانی تحویل می دهیم؛ زیرا اگر به صورت فردی حمایت کنیم، توقعات بسیار است و نمی توانیم پاسخگو باشیم اما در مجتمع ها، مراکز و انجمن ها به صورت جمعی استفاده می شود. » وی در خصوص علت انتخاب در بطری برای این حرکت جمعی بیان می کند: « انتخاب در بطری پلاستیکی فقط برای ایجاد دغدغه و حساسیت در بین مردم بوده است. وقتی به شما گفته می شود که چرا درهای بطری پلاستیکی دور ریخته و یا در طبیعت رها شوند، در حالی که هزار سال طول می کشد تا تجزیه شوند، و یا باعث نابودی موجوداتی می شوند که به گمان غذا به سمت این پلاستیک ها می روند و دچار حادثه می شوند، می توانید آن ها را جمع آوری و تبدیل به بازیافت کنید و هزینۀ حاصل از آن را صرف یک نیازمند کرده و کاری خیر انجام دهید. از طرف دیگر نیز به پاکسازی محیط کمک کرده اید. این عمل باعث ایجاد دغدغه و حساسیت می شود و شما تحریک به جمع آوری می شوید؛ چرا که حرکت نیکی است و مردم نیکی را می پسندند و نه تنها هزینه ای برای آن ها در بر ندارد بلکه در آمد هم ایجاد می کند. » این کارشناس محیط زیست می گوید: « بعد از دوسالی که به جمع آوری پرداختیم، این حرکت را به جمع آوری "بطری پلاستیکی" تعمیم داده و طرز جمع کردن بطری ها را برای کمتر شدن حجم آن ها از طریق فضای مجازی به مردم آموزش دادم. » رضایی طرهانی در پایان اذعان می دارد: « متأسفانه در حرکت های اجتماعی، مردم در برخوردهای اول شروع به فعالیت می کنند اما استمرار فعالیت بسیار ضعیف است. گاه در خیلی از حرکت ها با هیجان و تأیید جلو می آیند ولی پس از مدتی آن را رها می کنند که خود ضربه ای است به کاری که شروع کرده اند. فرهنگ سازی بسیار کند پیش می رود حتی انجمن های مردم نهاد هم گاهی وظایف خود را مستمر ادامه نمی دهند. البته من از زمانی که شروع کرده ام، یاران وفاداری دارم - از کوچک و بزرگ - که همچنان در کنار من هستند. به طور کلی، این موضوع که آن را رها می کنند، یک آسیب اجتماعی است که نه تنها در مورد در بطری، بلکه در خصوص دیگر موضوعات اجتماعی و محیط زیستی هم ضعیف عمل می کنند اما شخصی چون من باور به حرکت خود داشته و همچنان ادامه می دهم و سپاسگزارم از عزیزانی که در این راه همراه من هستند. » حفظ محیط زیست، کمک به نیازمندان و مسئولیت پذیری شهروندان سه عامل اصلی می باشد که سبب شکل گیری این حرکت زیبا شده است و امید و انتظار می رود با تلاش برای فرهنگ سازی و آگاهی بخشی جامعه توسط دوستداران و همیاران محیط زیست، این پویش زیبا تداوم یابد.   مطلب فوق سال 98 در سیراف خبر منتشر شده است. ‌